Jak pisać o klimacie 2.0. Czym jest dezinformacja klimatyczna i jak z nią walczyć?
Poradnik dla dziennikarzy wspierający w walce z dezinformacją klimatyczną
Raport z dnia: 02/02/2024
Najnowszy raport Fundacji Climate&Strategy po raz kolejny sprawdza w jakim punkcie znajdują się polskie przedsiębiorstwa na drodze do dekarbonizacji i co biznes robi, aby nie tylko raportować swoje działania, ale realnie redukować ślad węglowy. Autorzy raportu wskazują, że Polska prawdopodobnie w przeciągu kilku lat pozostanie w tyle za innymi europejskimi gospodarkami i będzie ostatnim dużym państwem z tak wysokimi emisjami sektora energetycznego, co przekłada się również na emisyjność przedsiębiorstw. Znajdziemy tu zarówno analizę zarządzania klimatycznego w największych polskich firmach, ale także jakie wyzwania i cele powinny stawiać sobie firmy, aby obniżać ślad węglowy bez czekania na decyzje polityczne.
Raport z dnia: 09/04/2024
21/04/2024
Łukasz Dobrowolski, dr Aleksandra Drewko, Martyna Kajzerek,
Weronika Trzebiatowska, Monika Michalczuk, Sylwia Mindykowska,
Barbara Broniewska, dr. Agnieszka Liszka-Dobrowolska, Łukasz Broniewski
132
polski
W nowym raporcie Fundacji Climate&Strategy autorzy skupiają się na temacie konkurencyjności klimatycznej polskich firm i ich zacofaniu w stosunku do innych europejskich gospodarek w temacie zarządzania klimatycznego i strategii dekarbonizacji przedsiębiorstw. Fundacja wskazuje, że mimo rosnącej świadomości nie idą za tym wystarczające procedury wdrożeniowe, co zwiększa zapóźnienie względem Europy Zachodniej.
Publikacja w pierwszej części skupia się na stanie klimatu na 2023 rok oraz jakości zarządzania klimatycznego w największych polskich firmach, a następnie skupia się na stworzeniu mapy drogowej obniżania emisji od kluczowych wyzwań, przez wnioski i korzyści za tym idące.
Lato 2023 roku jako kolejne z rzędu wykazuje rekordowe średnie temperatury. Średnio było to aż 16,77 oC, czyli o 0,66 stopnia więcej niż wynosi średnia globalna, a sama Europa osiągnęła 19,63 oC. Oprócz rekordowych temperatur Polska od 2013 roku zmaga się rokrocznie z przewlekłą suszą, co nie tylko przekłada się na roślinność i bezpieczeństwo żywnościowe, ale także ryzyko pożarów. Fale upałów stanowią także zagrożenie dla zdrowia i przyczyniły się do ponad 60 tysięcy zgonów w samym 2022 roku.
Trzema najbardziej emisyjnymi sektorami w Polsce i Unii Europejskiej są: Elektryczność/Ciepłownictwo, Transport oraz Budynki odpowiadające za 68% (UE) lub nawet 75% (Polska) emisji. Aktualnie prowadzona polityka klimatyczna wskazuje, że do 2100 roku klimat ociepli się między 2,5 – 2,9 oC, co może skutkować takimi wydarzeniami jak możliwa zapaść ekosystemów morskich, utrata prawie połowy lodowców himalajskich i większości pokrywy lodowej Grenlandii, co przełoży się na ponad 7 metrów wzrostu poziomu mórz.
W rozdziale 2 analizowano firmy z kilku wybranych branż, m.in. finansowa, motoryzacyjna, przemysłowa czy FMCG. W każdej z branż istnieje zauważalna różnica między polskimi, a międzynarodowymi liderami, a także niska partycypacja w międzynarodowych platformach jak CDP, SBTi czy PCAF. Wyraźny postęp widać w branżach finansowej, detalicznej oraz IT, a najmniej w FMCG, co stanowi duże wyzwanie chociażby w obszarze łańcuchów dostaw. Zagraniczne firmy poruszają się w obszarze zarządzania klimatycznego i redukcji emisji w sektorze spożywczym FMCG, co powinno stanowić inspirację dla polskich firm będących na początku drogi zarówno w kwestii raportowania jak i samego uczestnictwa w takich inicjatywach. Całkiem dobrze prezentują się polskie firmy retail jak Eurocash czy Żabka w wyznaczaniu ambitnych celów krótkoterminowych oraz liczeniu Zakresu 3. Branża przemysłowa charakteryzująca się wysoką emisyjnością i energochłonnością jest przykładem przepaści między międzynarodowymi, a polskimi firmami będącymi na samym początku drogi. Ze względu na charakter tych branż są one bardzo wrażliwe na utratę konkurencyjności.
W rozdziale 3 autorzy wskazują na kluczowe wyzwania związane z dekarbonizacją firmy:
Uwarunkowania polskiej gospodarki i firm charakteryzuje się m.in. najwyższym śladem węglowym sektora energetycznego w Europie, rozwiniętego ciepłownictwa systemowego opartego na węglu, ciągłego wykorzystania węgla na potrzeby własnych elektrociepłowni, relatywnie mała skala inwestycji przez firmy we własne OZE, opóźnienia w wykorzystaniu środków unijnych przeznaczonych na transformację.
Wstęp – 7 str.
Rozdział 1 – Jadąc na ścianę. Stan na 2023 rok – 10 str.
Rozdział 2 – Jakość zarządzania klimatycznego największych polskich firm w wybranych branżach – 26 str.
Rozdział 3 – Od monitorowania śladu węglowego do dekarbonizacji firmy – 54 str.
Rozdział 4 – Zakres 3 jest ważny – 82 str.
Rozdział 5 – Emisyjność mniejszych firm – 109 str.
Podsumowanie – 117 str.