Multimedia
Green economy– wpływ zielonej ekonomii na klimat i rozwój gospodarczy
Zielona ekonomia - definicja i oddziaływanie
Raport z dnia: 18/05/2021
REN21 jest globalną społecznością podmiotów zajmujących się energią odnawialną, reprezentujących naukę, środowiska akademickie, rządy, organizacje pozarządowe i przemysł we wszystkich sektorach energii odnawialnej. Raport z 2022 roku jest 17. edycją z rzędu i dostarcza dowodów na to, o czym ostrzegali eksperci: ogólny udział odnawialnych źródeł energii w końcowym zużyciu energii na świecie uległ stagnacji - wzrósł jedynie minimalnie z 8,7% w 2009 roku do 11,7% w 2019 roku - a globalna zmiana systemu energetycznego na odnawialne źródła energii nie następuje. GSR 2022 stanowi wyraźne ostrzeżenie, że globalne przejście na czystą energię nie następuje, co sprawia, że jest mało prawdopodobne, aby świat był w stanie osiągnąć krytyczne cele klimatyczne w tej dekadzie.
Raport z dnia: 15/06/2022
31/01/2023
REN21
309
angielski
Najważniejsze wnioski
W sektorze energii elektrycznej rekordowe przyrosty mocy odnawialnych (314,5 gigawatów, wzrost o 17% od 2020 r.) i wytwarzania (7 793 terawatogodzin) nie były w stanie sprostać ogólnemu wzrostowi zużycia energii elektrycznej o 6%. W ogrzewaniu i chłodzeniu udział energii odnawialnej w końcowym zużyciu energii wzrósł z 8,9% w 2009 r. do 11,2% w 2019 r. W sektorze transportu, gdzie udział energii odnawialnej wzrósł z 2,4% w 2009 r. do 3,7% w 2019 r., brak postępu jest szczególnie niepokojący, ponieważ sektor ten odpowiada za prawie jedną trzecią globalnego zużycia energii.
W okresie poprzedzającym Konferencję Narodów Zjednoczonych w sprawie zmian klimatu (COP26) w listopadzie 2021 r., rekordowa liczba 135 krajów zobowiązała się do osiągnięcia zerowej emisji gazów cieplarnianych netto do 2050 roku. Jednak tylko 84 z tych krajów miało ogólnogospodarcze cele dla energii odnawialnej, a tylko 36 miało cele dla 100% odnawialnych źródeł energii. Po raz pierwszy w historii szczytów klimatycznych ONZ, deklaracja COP26 wspomniała o potrzebie redukcji zużycia węgla, ale nie wezwała do ukierunkowanych redukcji ani węgla, ani paliw kopalnych.
Pomimo ważnych ekologicznych środków naprawczych w wielu krajach, silne odbicie gospodarcze w 2021 roku – przy globalnym realnym produkcie krajowym brutto (PKB) rosnącym o 5,9% – przyczyniło się do wzrostu końcowego zużycia energii o 4%, równoważąc wzrost odnawialnych źródeł energii. W samych Chinach końcowe zużycie energii wzrosło o 36% w latach 2009-2019. Większość wzrostu globalnego zużycia energii w 2021 r. została zaspokojona przez paliwa kopalne, co spowodowało największy w historii skok emisji dwutlenku węgla, o ponad 2 mld ton na całym świecie.
Nowoczesne źródła energii odnawialnej stanowią 12,6% całkowitego końcowego zużycia energii (2020).
Całkowite zapotrzebowanie na energię końcową wzrosło o 19% w latach 2009 – 2019 r.
Stan na 2019 dla finalnej konsumpcji energii wynosił: 51% dla ciepłownictwa (z czego 11,2% pochodziło ze źródeł odnawialnych), 32% dla transportu (3,7% OZE), 17% dla energii (28% OZE).
Stan na 2021 wskazuje, że aż 156 krajów wprowadziło legislacje OZE dot. energii, 70 dot. transportu i tylko 26 związane z ciepłownictwem.
30% ludności miejskiej mieszka w mieście z celem dotyczącym energii odnawialnej i/lub polityką.
Zużycie energii w budynkach odpowiada za ok. 1/3 globalnego końcowego zapotrzebowania na energię.
Spis treści 
Powiązane artykuły 
