Now for nature: The decade of delivery
Adaptacja europejskich firm do ograniczania śladu węglowego
Raport z dnia: 09/03/2022
Pozarządowa międzynarodowa organizację CDP (Carbon Disclosure Project) we współpracy z SBTI (ang. Science Based Target Initiative), organizacją umożliwiającą przedsiębiorstwom ustalanie opartych na nauce celów redukcji emisji, we wrześniu 2020 roku opracowały raport stanowiący podstawę do ustalania oraz oceny korporacyjnych celów osiągnięcia zerowych emisji netto w oparciu o naukową wiedzę o klimacie. Jego zamiarem jest wyjaśnienie kluczowych pojęć związanych z tym zagadnieniem. Raport wskazuje między innymi, co oznacza osiągnięcie zerowych emisji netto na poziomie globalnym czy na poziomie korporacji. Wiedza naukowa z zakresu klimatologii nie jest łatwa do przełożenia na mierzalne działania na poziomie korporacji i częściowo jest to cel tego raportu. Dzięki temu przedsiębiorstwa powinny uzyskać zrozumienie tego, czym jest zerowa emisja netto oraz wskazówki, jak je osiągnąć.
Raport z dnia: 01/09/2020
13/11/2022
Alberto Carrillo Pineda, Andres Chang, Pedro Faria
53
angielski
Raport wyjaśnia kluczowe zagadnienia związane z redukcją emisji do zera netto. Informacje te są nakierowane na zastosowanie wiedzy naukowej z zakresu walki ze zmianami klimatu do praktycznych działań korporacji. Ważniejsze informacje, które przekazuje raport w formie skróconej to:
Badacze zbadali szereg scenariuszy, które pozwoliłyby ograniczyć ocieplenie klimatu do 1,5°C. Ogólnie rzecz biorąc, im niższy poziom redukcji emisji krótkoterminowych na ścieżce, tym wyższa potrzeba usuwania węgla z atmosfery, by później, aby ustabilizować temperaturę Ziemi na określonym poziomie. Wedle wiedzy naukowej konieczne są szybkie i głębokie redukcje w emisjach gazów cieplarnianych w pierwszej połowie wieku, a także zintensyfikowanie działań w celu usunięcia węgla z atmosfery, by zneutralizować wpływ tych emisji, które pozostają nieuniknione.
Aby osiągnąć stan zerowej emisji netto, zgodne z tym celem na poziomie globalnym, firmy muszą:
1. Zredukować emisje w łańcuchu wartości zgodne z głębokością redukcji osiągniętą w
ustalonej naukowo ścieżce ograniczającej ocieplenie planety do 1,5°C bez lub z ograniczonym
przekroczeniem tej granicy;
2. Aby zneutralizować wpływ pozostałych emisji, których wyeliminowanie jest niewykonalne, muszą trwale usunąć równoważną ilość dwutlenku węgla z atmosfery.
By ograniczyć ocieplenie klimatu do 1,5°C, konieczna jest redukcja około 90 proc. wszystkich emisji gazów cieplarnianych do połowy wieku. Poziom redukcji emisji w różnych sektorach zależy od wielu czynników, jak na przykład – technicznej i ekonomicznej wykonalności ich przeprowadzenia. Podczas gdy niektóre źródła emisji są możliwe do wyeliminowania w pełni przed 2050 rokiem (np. wylesianie, wytwarzanie energii), inne sektory będą możliwe do zdekarbonizowania w wolniejszym tempie (np. emisje CO2 z procesów przemysłowych) lub generują niemożliwe do uniknięcia emisje (np. niektóre emisje inne niż CO2 z rolnictwa).
Firmy ustalające oparte na nauce cele zerowe netto powinny osiągnąć poziom redukcji w całym łańcuchu wartości zgodnie ze wskazaniami nauki.
Większość emisji, które generuje dziś globalna gospodarka, będzie musiała zostać wyeliminowana do połowy stulecia. Istnieją jednak emisje niemożliwe do wyeliminowania w pełni. Niektóre z tych emisji nadal będą pochłaniane w drugiej połowie stulecia, po osiągnięciu zerowej emisji netto globalnej gospodarki, podczas gdy inne pozostaną w gospodarce przez cały XXI wiek z powodu ograniczeń technicznych lub ekonomicznych. Ścieżki ograniczania emisji dostosowane do 1,5°C powinny stanowić podstawę do określenia poziomu emisji resztkowych dla różnych rodzajów działalności i sektorów gospodarki w różnych okresach.
Podczas gdy wiele firm wyznaczyło sobie cele, aby osiągnąć zerowe emisje netto, interpretują ten cel na różnie sposoby. Niektóre firmy wyznaczyły sobie cele, które wymagają głębokiej redukcje emisji w całym łańcuchu wartości oraz przejście na model biznesowy zgodny z gospodarką zeroemisyjną netto, tymczasem inne pociągają za sobą tylko niewielkie redukcje emisji i większe uzależnienie od praktyk kompensowania emisji (offsetting). Z tym niejednorodnym krajobrazem celów zerowych netto, interesariuszom trudno jest ocenić lub porównać cele zerowe netto i zrozumieć konsekwencje wprowadzenia takich celów. Ujednolicenie i ocena sa kolejnym wkładem SBTi oraz CDP w ułatwienie korporacjom i interesariuszom orientowania się w opartych na nauce celach redukcyjnych.
Raport omawia też rolę offsetowania emisji przez firmy w procesie transformacji ko zerowej emisyjności netto oraz po jej osiągnięciu, analizuję znaczenie rozwiązań opartych na naturze w tym procesie. Wyjaśnia też różnicę między celami redukcji emisji gazów cieplarnianych a celami osiągnięcia zerowej emisyjności netto.
Raport wskazuje też kolejne kroki, jakie zamierzają podjąć SBTi oraz CDP, by wesprzeć korporacje w implementacji rozwiązań związanych z osiągnięciem zerowej emisji netto.
Przedmowa
Podsumowanie
1. Wstęp
2. Dekonstrukcja korporacyjnych celów zeroemisyjności netto
3. Definiowanie zeroemisyjności netto: kluczowe zasady dla opartych na nauce celów zerowych emisji netto
4. Ocena skuteczności korporacyjnych strategii mitygacyjnych prowadzących do zerowych emisji netto
5. Dyskusja i rekomendacje
6. Załącznik 1: Podsumowanie interesariuszy publicznych
7. Załącznik 2: Dyskusja uzupełniająca
8. Załącznik 3: Tabele uzupełniające
9. Odniesienia
Podsumowanie strategii net-zero (str. 31)
Ilustrowany przykład jednej z proponowanych strategii (str. 23)