The Economic Case for Nature

Globalny spadek bioróżnorodności i usług ekosystemowych jest problemem, szczególnie w krajach o niskich dochodach, które nie mogą sobie pozwolić na ryzyko załamania się usług świadczonych przez przyrodę. Analiza zawarta w tym raporcie pokazuje, że według ostrożnych szacunków załamanie się wybranych usług, takich jak dzikie zapylanie, dostarczanie żywności z łowisk morskich i drewna z rodzimych lasów, może spowodować znaczny spadek globalnego PKB: 2,7 biliona dolarów w 2030 roku. Relatywnie względne skutki są najbardziej widoczne w krajach o niskich i średnich dochodach, gdzie spadek PKB w 2030 r. może wynieść ponad 10 procent.

Polityka nakierowana na przyrodę może zmniejszyć ryzyko załamania się ekosystemu i stanowić kompromis pomiędzy zachowaniem bioróżnorodności, a wynikami ekonomicznymi. Wymaga to połączenia starannie opracowanych i skoordynowanych polityk, szczególnie tych wspierających innowacje. Polityki rozważane w niniejszym raporcie ograniczają przekształcanie naturalnych terenów i spowodują ogólny wzrost globalnego realnego PKB w 2030 roku, który szacuje się na poziomie od 50 do 150 miliardów dolarów.

Im więcej krajów współpracuje, tym lepsze wyniki. Społeczność globalna musi wprowadzić środki zachęcające do takiej współpracy oraz wspierać przemiany sprzyjające włączeniu społecznemu tych zainteresowanych, którzy są dotknięci reformami gospodarczymi i ponoszą koszty alternatywne.

Korzyści wynikające z inteligentnej polityki w zakresie przyrody znacznie wzrastają, gdy uwzględni się funkcje sekwestracji węgla przez naturę. Niniejsza analiza podkreśla korzyści gospodarcze i środowiskowe, jakie można osiągnąć poprzez dostosowanie globalnych, regionalnych i krajowych polityk, które dotyczą utraty różnorodności biologicznej, jak również łagodzenia zmian klimatu i dostosowania się do nich oraz poprawę lokalnych warunków życia.

Spadek analizowanych usług ekosystemowych, spowodowany przez przekształcanie terenów naturalnych na pola uprawne, pastwiska i plantacje leśne, spowoduje utratę globalnego realnego PKB w 2030 r. w wysokości 90-225 mld USD (w zależności od tego, czy uwzględniona zostanie powiązana wartość utraconych usług sekwestracji dwutlenku węgla w przyrodzie), w porównaniu z scenariuszem bez zmian w usługach przyrody.

Świat nie może się zgodzić na upadek usług ekosystemowych, ponieważ takie załamanie kosztowałoby 2,3 procent światowego PKB (-2.7 biliardów USD) rocznie do 2030 roku, a niektóre z biedniejszych krajów ucierpiałyby najbardziej. 9,7% rocznie do 2030 r. (-358 mld USD) dla Afryki Subsaharyjskiej i 6,5% (-320 mld euro) dla Azji Południowej.

W niniejszym raporcie przedstawiono nowatorskie ramy modelowania, które włączają wybrane usługi ekosystemów do modelu obliczalnej równowagi ogólnej (CGE). Umożliwia to zbadanie wpływu zmian w wybranych usługach ekosystemów na gospodarkę światową i odwrotnie w latach 2021-2030.

1. • The Economics of Biodiversity: The Dasgupta Review – Reactions   https://www.gov.uk/government/publications/final-report-the-economics-of-biodiversity-the-dasgupta-review/the-economics-of-biodiversity-the-dasgupta-review-reactions  20/07/2021
2. The economic case for nature   https://oppla.eu/product/22618  30/06/2021
3. • World Bank: Economy faces huge losses if we fail to protect nature   https://www.weforum.org/agenda/2021/07/climate-change-economic-cost-world-bank-environment/  06/07/2021