Raport końcowy z działania nr 2 przedstawiający analizy, które identyfikują najważniejsze czynniki klimatyczne mogące stanowić zagrożenie zdrowotne dla populacji w Polsce.

Celem analiz, których niniejszy raport jest podsumowaniem, było zgromadzenie danych umożliwiających obliczenie różnego rodzaju wskaźników klimatycznych, głównie na potrzeby przygotowania szeregów czasowych i korelacji ich z danymi zdrowotnymi. W dokumencie przedstawiono jedynie podstawowe statystyki umożliwiające generalną ocenę zmian najważniejszych wskaźników klimatycznych w okresie 1999-2017.

Uzyskane wyniki przeprowadzonych analiz zmian wskaźników klimatycznych we wspomnianych latach rzeczywiście potwierdzają zauważalne zmiany klimatu. Wyższa temperatura oraz wydłużony okres wegetacyjny zwiększa szansę przeżywalności wektorów jak komary czy kleszcze, a wzrost usłonecznienia może wskazywać na większą szansę zachorowania na choroby skóry czy alergie. Malejące liczby dni chłodnych i mroźnych z jednej strony oznacza mniej zachorowań na choroby układu oddechowego, ale z drugiej strony zwiększa przeżywalność drobnoustrojów i wektorów. Rosną także dni z temperaturami ekstremalnie wysokimi, falami upałów oraz nocami tropikalnymi.

Trendy związane z opadami są niejednoznaczne ze względu na duże zróżnicowanie przestrzenne i brak ciągłości, co powoduje, że w skali całego kraju wyniki są niejednoznaczne, a prawdopodobieństwo nagłych powodzi czy podtopień stanowią istotną rolę w planowaniu przestrzennym, aniżeli samym obszarze zdrowia publicznego.

Autorzy raportu podkreślają, że wszystkie obserwowane tendencje (czy wzrostowe czy spadkowe) w skali kraju i rosnące zagrożenie w związku ze zmianą wskaźników klimatycznych nie musi odzwierciedlać realnych zagrożeń lokalnych i ich intensywność może być zdecydowanie odmienna.