2022 NDC Synthesis Report
Raport dot. narodowych zobowiązań klimatycznych
Raport z dnia: 26/10/2022
Opublikowany 8 listopada 2022 roku raport Organizacji Narodów Zjednoczonych (ONZ) pochyla się nad zobowiązaniami do osiągnięcia zerowej wartości emisji gazów cieplarnianych netto ze strony podmiotów niepaństwowych, w tym korporacji, instytucji finansowych lokalnych władz. Grupa Ekspertów, która opracowała raport za punkt wyjścia przyjęła obowiązujące obecnie ramy ustalania standardów dla zobowiązań w sprawie osiągnięcia zeroemisyjności netto. Na tej podstawie sformułowała ustalenia i zalecenia, które omawia ta publikacja w postaci dziesięciu zaleceń. Powstanie raportu poprzedziło ponad 40 regionalnych i tematycznych konsultacji, w których wzięło udział ponad 500 organizacji z całego świata reprezentujących różnych interesariuszy.
Raport z dnia: 08/11/2022
14/12/2022
The High‑Level Expert Group on the Net Zero Emissions Commitments of Non-State Entities
42
angielski
Raport ONZ określa ścisłe definicje tego, co oznacza osiągnięcie zerowych emisji netto przez podmioty niepaństwowe. Wylicza też dyskwalifikujące praktyki i wzorce działań korzystnych dla globalnego osiągnięcia tego celu. Aby zapobiec nieuczciwemu rozliczaniu ze zobowiązań klimatycznych, greenwashingowi i innym formom działania mającym na celu obejście potrzeby głębokiej dekarbonizacji, autorzy podkreślają, że podmioty niepaństwowe muszą publicznie informować o swoich postępach w dążeniu do zeroemisyjności. Informacje powinny być możliwe do weryfikacji i porównywalne z innymi danymi na ten temat.
Globalna transformacja ku zeroemisyjności netto wymaga nowego porozumienia dla krajów rozwijających się, które zapewniałoby im sprawiedliwą transformację i określiło skalę wykorzystania zasobów wymaganą do jego osiągnięcia. Po części wymaga to współpracy z instytucjami i międzynarodowymi korporacjami przez rządy oraz finansowania rozwoju na poziomie międzynarodowym.
Zobowiązanie do osiągnięcia zerowych emisji netto musi zawierać przejściowe cele na każde pięć lat i określać konkretne sposoby ich zrealizowania, zgodne z zaleceniami Międzyrządowego Panelu ds. Zmian Klimatu (IPCC) lub Międzynarodowej Agencji Energii (IEA). Dostarczają one modeli redukcji emisji, które ograniczają ocieplenie do 1,5°C bez lub z niewielkim przekroczeniem tej granicy.
Plan musi obejmować cały łańcuch wartości miasta, stanu lub biznesu, w tym emisje związane z użytkowaniem końcowym. Działania te muszą zostać podjęte szybko, zważywszy na fakt, że emisje muszą spaść o 50 proc. do 2030 roku globalnie.
Podmioty niepaństwowe muszą priorytetowo traktować konieczność głębokiej redukcji emisji w całym łańcuchu wartości. Kredyty węglowe (tzw. offsetowanie, czyli zadośćuczynienie za wygenerowane emisje poprzez ich pochłonięcie np. przez ochronę chłonących gazy cieplarniane ekosystemów) powinny być wykorzystywane dodatkowo do łagodzenia zmian klimatu poza łańcuchem wartości, ale nie mogą zastępować realnych redukcji emisji. Nie powinny więc być wliczane do tymczasowych redukcji emisji podmiotu niepaństwowego w ramach jego dążenia do zerowych emisji netto. Kredyty mogą być na przykład wykorzystywane poza wysiłkami, by osiągnąć cele pośrednie dostosowane do zatrzymania wzrostu globalnej temperatury na 1,5°C, poprzez finansowanie obszarów niedoinwestowanych, w tym m.in pomóc w dekarbonizacji krajów rozwijających się.
Podmioty niepaństwowe muszą publicznie udostępniać swoje szczegółowe szczegółowe plany transformacji ku zeroemisyjności netto. Powinny przedstawiać także, co zrobią, aby osiągnąć wszystkie cele, ujednolicić zarządzanie i zwiększać nakłady kapitałowe na badania i rozwój, umiejętności i zasoby ludzkie,a także wspieranie sprawiedliwej transformacji.
Miasta, regiony, sektor finansowy i biznes mające plany dojścia do zeroemisyjności netto, nie mogą wspierać paliw kopalnych: nie ma miejsca na nowe inwestycje w dostawy paliw kopalnych, konieczne jest wycofanie z eksploatacji i odejście od istniejących aktywów tego typu.
Podmioty niepaństwowe muszą lobbować na rzecz korzystnych dla klimatu działań, a nie przeciw nim. Zalecana jest współpraca z rządami na rzecz stworzenia skutecznych standardów oraz równych szans dla ambitnych zobowiązań do zerowej emisji netto. Pozwoliłoby to zmniejszyć ryzyko związane z szybką transformacją i zmaksymalizować korzyści ekonomiczne wynikające z rygorystycznego dostosowania do osiągnięcia celu zerowych emisji netto.
Do 2025 r. przedsiębiorstwa, miasta i regiony generujące emisje związane z użytkowaniem gruntów muszą być w stanie zapewnić, że ich operacje w całym łańcuchu dostaw nie przyczyniają się do wylesiania, utraty torfowisk i niszczenia pozostałych naturalnych ekosystemów.
Instytucje finansowe powinny mieć politykę nieinwestowania i niefinansowania w przedsiębiorstwa związane z wylesianiem. Powinny wyeliminować z ich portfeli inwestycyjnych i kredytowych takie przedsiębiorstwa do 2025 r.
Podmioty niepaństwowe powinny co roku składać publiczne sprawozdania o ich postępach dot. redukcji emisji gazów cieplarnianych, które można porównać z wyznaczoną uprzednio linią bazową (porównywalnym punktem odniesienia). Raporty powinny być niezależne zweryfikowane i dodane do UNFCCC Global Climate.
Szczególnej uwagi w przyszłości wymagać będzie redukcja emisji gazów cieplarnianych w krajach rozwijających się.
Organy regulacyjne powinny opracować przepisy i standardy, dotyczące zarówno korporacji o dużym wpływie na globalne emisje, jak i prywatnych i państwowych przedsiębiorstw oraz instytucji finansowych.
Przedmowa przewodniczącego: Czas postawić granicę greenwashingowi
Wprowadzenie: Zbieg kryzysów
Zalecenie 1: Ogłoszenie zobowiązania do zerowej wartości netto
Zalecenie 2: Wyznaczanie celów zerowych emisji netto
Zalecenie 3: Korzystanie z dobrowolnych kredytów węglowych
Zalecenie 4: Tworzenie planu transformacji
Zalecenie 5: Stopniowe wycofywanie paliw kopalnych i zwiększanie wykorzystania energii odnawialnej
Zalecenie 6: Ujednolicenie lobbingu i rzecznictwa dla klimatu
Zalecenie 7: Ludzie i przyroda w sprawiedliwej transformacji
Zalecenie 8: Zwiększenie przejrzystości i odpowiedzialności
Zalecenie 9: Inwestowanie w sprawiedliwą transformację
Zalecenie 10: Przyspieszenie drogi do stworzenia przepisów i regulacji
Zakończenie: Drogi działania
Załącznik I
Załącznik II
Załącznik III
Harmonogram spotkań i konsultacji