2023 Nationally determined contributions Synthesis Report

Opublikowany na dwa tygodnie przed COP28 odbywającym się w Dubaju raport podsumowuje wkłady ustalone na szczeblu krajowym (NDC, z ang. Nationally determined contributions) przez 195 stron Porozumienia Paryskiego. Niniejsza wersja bazuje na 168 NDC, z których część jest opracowanymi na nowo, a część zaktualizowanymi w stosunku do poprzedniego roku, co odpowiada krajom odpowiadające za 94,9% emisji CO2. NDC dostarczają informacje związane z opracowanymi przez partie polityczne celami związanymi z mitygacją skutków zmian klimatu oraz dodatkowymi korzyściami wynikającymi z działań adaptacyjnych oraz planów dywersyfikacji gospodarczej. Publikacja podsumowuje wszystkie NDC jako całkowicie niewystarczające, aby ograniczyć zamierzone przez Porozumienie Paryskie ograniczenie do 1,5 stopnia Celsjusza.

Co jeszcze można wyczytać z publikacji?

• Najnowsze szacunki globalnych emisji gazów cieplarnianych szacują 53,2 Gt ekwiwalentu CO2 w 2025 roku oraz 51,6 w 2030.
• Aby wypełnić cele Porozumienia Paryskiego do 2030 roku powinniśmy ściąć emisję gazów cieplarnianych o 43% w stosunku do emisji z 2019 roku.
• Jeśli najnowsze NDC zostaną zaimplementowane to emisje wzrosną o 8,8% w porównaniu do 2010 roku.
• Przewiduje się, że do 2030 roku emisje spadną o 2% poniżej poziomów z 2019, co podkreśla, że szczyt globalnych emisji nastąpi w ciągu tej dekady.
• W porównaniu do NDC z 2022 roku ekwiwalent CO2 będzie niższy zaledwie o 0,2 Gt w 2025 oraz 0,8 Gt w 2030, co oznacza niewielką zmianę w poziomie ambicji.
• Najlepsze szacunki szczytowej temperatury w XXI wieku (przewidywanej głównie na 2100 r., kiedy temperatura nadal rośnie) mieszczą się w zakresie 2,1 – 2,8 °C w zależności od podstawowych założeń.
• Jeśli chodzi o priorytety w zakresie adaptacji, NDC pokazują, że strony nadal koncentrują się na zasobach wodnych, produkcji żywności i bezpieczeństwie żywieniowym, ekosystemach lądowych i podmokłych, kluczowych sektorach gospodarki i usługach oraz zdrowiu ludzkim.
• Działania adaptacyjne i plany dywersyfikacji gospodarczej przynoszące dodatkowe korzyści obejmują zalesianie i ponowne zalesianie, rolnictwo przyjazne dla klimatu, ograniczenie marnotrawstwa żywności, rolnictwo wertykalne, dostosowanie ekosystemów przybrzeżnych, plany ochrony obszarów chronionych, rozwiązania oparte na przyrodzie, zwiększenie udziału odnawialnych źródeł energii w wytwarzaniu energii, poprawę efektywności energetycznej, wychwytywanie i składowanie dwutlenku węgla, zmianę paliwa i reformy cen paliw w sektorze transportu oraz przejście na gospodarkę o obiegu zamkniętym w celu lepszego zarządzania odpadami.