WRÓĆ DO LISTY

Jak poprawiać jakość życia w mieście, chroniąc klimat?

Instytut Spraw Publicznych Analizy

Miasta w znacznym stopniu przyczyniają się do zmian klimatu, których skutki będą szczególnie dotkliwe na terenach zurbanizowanych. Jednocześnie mają największy potencjał, żeby zmierzyć się z tym wyzwaniem. Jeśli chcą przetrwać i się rozwijać, muszą włączyć cele klimatyczne do swojej polityki. 29 kwietnia 2019 Instytut Spraw Publicznych opublikował raport, którego celem jest omówienie tych zagadnień i wskazanie możliwych do zastosowania rozwiązań umożliwiających adaptację i mitygację zmian klimatu miastom.

Autor/ka opracowania: Barbara Rogala

Raport z dnia: 29/04/2019


Data umieszczenia w bazie

14/12/2022

Instytucja

Instytut Spraw Publicznych

Autorstwo

Małgorzata Koziarek,
Jacek Kucharczyk,
Dominik Owczarek,
Paulina Sobiesiak-Penszko

Liczba stron

23

Język raportu

polski

Tagi
Zasady korzystania

© Copyright by Instytut Spraw Publicznych, Warszawa 2019
Przedruk materiałów Instytutu Spraw Publicznych w całości lub części jest możliwy wyłącznie za zgodą wydawcy.
Cytowanie i wykorzystywanie danych jest dozwolone z podaniem źródła.

flag Najważniejsze wnioski
arrow down arrow up


W polskich miastach mieszka około 60% ludności Polski. Miasta są jednocześnie ośrodkami przedsiębiorczości, myśli naukowej, edukacji, kultury i szeroko pojętych usług publicznych. W miastach skupia się potencjał gospodarczy i społeczny, a zarazem są one zarówno istotnym źródłem problemów o zasięgu ponadlokalnym, takich jak emisje gazów cieplarnianych przyczyniające się do zmian klimatycznych, jak i obszarami szczególnie narażonymi na skutki tych zmian, między innymi ze względu na wysoki poziom zurbanizowania oraz zagęszczenie ludności.

Za podjęciem przez miasta działań na rzecz redukcji emisji i adaptacji do zmian klimatu przemawiają polityka klimatyczna UE, a także tendencje obserwowane na rynku energii, które będą miały bezpośredni wpływ na możliwości i koszt zaopatrzenia mieszkańców w energię i ciepło.

Z jednej strony są to: wzrost cen węgla kamiennego, wzrost cen uprawnień do emisji dwutlenku węgla, mające znaczenie cenotwórcze nakłady niezbędne do modernizacji Krajowej Sieci Elektroenergetycznej, a także nieuniknione wycofywanie starych, wysokoemisyjnych jednostek ciepłowniczych. Z drugiej strony zyskują na znaczeniu – obok spadku zużycia energii – ograniczenie kosztów inwestycyjnych siłowni wiatrowych i paneli fotowoltaicznych, a także wzrost sprawności technologii odnawialnych źródeł energii.

Planowanie i wdrażanie rozwiązań dotyczących ochrony klimatu powinno być podporządkowane zasadzie sprawiedliwego przejścia, a więc uwzględniać ochronę interesów mieszkańców, w tym wrażliwych grup społecznych. W praktyce sprawiedliwe przejście obejmuje:

• racjonalne inwestowanie w branże i technologie niskoemisyjne oraz charakteryzujące się wysokim poziomem zatrudnienia. Inwestycje te muszą być podejmowane w ramach odpowiednio przeprowadzonych konsultacji ze wszystkimi, których dotyczą, z poszanowaniem praw człowieka i pracowniczych oraz zasad godnej pracy,
• dialog społeczny i demokratyczne konsultacje z partnerami społecznymi i innymi interesariuszami (w tym mieszkańcami),
• badanie i wczesną ocenę skutków społecznych polityk klimatycznych i ich wpływ na zatrudnienie oraz szkolenie i kształcenie umiejętności, które są kluczowe dla wdrożenia nowych technologii i wsparcia przekształceń w przemyśle,
• ochronę socjalną wraz z aktywnymi politykami rynku pracy,
• lokalne plany dywersyfikacji gospodarczej, wspierające godną pracę i zapewniające mieszkańcom stabilność ekonomiczną. Mieszkańcy nie powinni być pozostawieni sami sobie ze skutkami przemian (transition), ponieważ nie będzie to prowadziło do uczciwego podziału kosztów i korzyści.

Wpływ miast na klimat zależy od tego, w jaki sposób się rozrastają i jak zaspokajają zapotrzebowanie na energię. Samorządy miejskie powinny położyć szczególny nacisk na następujące kierunki działania:

a. miasto zwarte – jako wytyczna planowania przestrzennego i projektowania urbanistycznego,
b. dekarbonizacja wytwarzanej i zużywanej energii,
c. optymalizacja efektywności energii w budynkach (mieszkalnych i niemieszkalnych),
d. tworzenie warunków niskoemisyjnej i zeroemisyjnej mobilności,
e. poprawa gospodarki odpadami.

Zważywszy na konieczność dostosowania się do zmian klimatu, działania miast powinny uwzględniać:

• ochronę i kształtowanie miejskich ekosystemów, zapewnienie retencji wody i spowolnienia spływu wód deszczowych oraz funkcji przewietrzania,
• minimalizację narażenia na powódź – prowadzenie odpowiedniej polityki przestrzennej,
• dostosowanie projektowania i budowy infrastruktury do zmienionych czynników klimatycznych.

Zdolność do sprostania wyzwaniom klimatycznym i energetycznym będzie miała bezpośredni wpływ na perspektywy rozwoju miasta i jakość życia jego mieszkańców.

Wyzwania związane z ochroną klimatu tworzą nową przestrzeń między innymi dla rozwoju innowacyjnych rozwiązań oraz współpracy między samorządami, uczelniami, przedsiębiorstwami i mieszkańcami, a realizacja działań wspierających te cele wymaga odpowiednich planów inwestycyjnych. Działania na rzecz łagodzenia zmian klimatu i zwiększania odporności miast na ich skutki przyczyniają się również do poprawy jakości życia mieszkańców we wszystkich jej wymiarach.

multimedia Multimedia
arrow down arrow up


Porównanie dwóch modeli polityki miejskiej (str. 5)

Zintegrowany model polityki miejskiej (str. 6)

multimedia Powiązane artykuły
arrow down arrow up


  1. Jak poprawiać jakość życia w mieście, chroniąc klimat?   https://www.isp.org.pl/pl/publikacje/jak-poprawiac-jakosc-zycia-w-miescie-chroniac-klimat  29/04/2019
Chcesz dodać swój artykuł?
Prześlij go na adres mailowy Redakcji redakcja@klimatycznabazawiedzy.org

related

Powiązane materiały w bazie