Climate Change 2022: Impacts, Adaptation and Vulnerability
Kluczowy raport klimatyczny dot. wpływu na ekosystem, bioróżnorodność i społeczności ludzkie
Raport z dnia: 28/02/2022
Amerykańska instytucja badawcza Narodowa Służba Oceaniczna i Atmosferyczna (ang. NOAA - National Oceanic and Atmospheric Administration) opublikowała w grudniu 2021 raport na temat stanu Arktyki w obliczu zmieniającego się klimatu n 2021 rok. Wraz z nasileniem się wpływów globalnego ocieplenia spowodowanego przez człowieka, Arktyka również się ociepla - tyle, że znacznie szybciej niż cały świat. Arctic Report Card 2021 oferuje aktualny zarys stanu klimatu i środowiska Arktyki. Zawiera aktualne informacje dotyczące siedmiu arktycznych wskaźników, od lodu morskiego, przez śnieg i temperaturę powietrza, po poziom zieloności tundry. Porusza także trzy zagadnienia dotyczące wskaźników wskazujących na zmiany stanu środowiska naturalnego w Arktyce w związku ze zmianą klimatu: spływ rzeczny, zakwaszenie oceanów oraz ekspansję bobrów na terenie Arktyki.
Raport z dnia: 06/12/2021
11/11/2022
National Oceanic and Atmospheric Administration
Twila Moon, Matthew Druckenmiller, Richard Thoman, Benjamin DeAngelo
126
angielski
Cytowanie:
Moon. T.A., M.L. Druckenmiller, and R.L. Thoman, Eds., 2021: Arctic Report Card 2021, https://doi.org/10.25923/5s0f-5163.
Kaskadowo następujące po sobie zaburzenia ekosystemów, ekstremalne zjawiska pogodowe i rosnąca zmienność klimatu w Arktyce wpływają na bezpieczeństwo i dobrobyt społeczności w Arktyce i poza nią. Są też wskaźnikiem globalnych zmian klimatu. Raport NOAA prezentuje ważne wnioski na temat stanu Arktyki w 2021 roku:
Średnia temperatura powietrza na powierzchni Ziemi nad Arktyką w ubiegłym roku (październik 2020 -wrzesień 2021) wskazuje, że był on siódmym najcieplejszym w historii. To już ósmy rok z rzędu od 2014 roku, gdy powierzchniowa temperatura powietrza była o co najmniej 1°C wyższa od średniej wieloletniej.
Arktyka nadal ogrzewa się ponad dwa razy szybciej niż reszta globu.
Znaczący spadek zasięgu lodu morskiego Arktyki od 1979 r. jest jednym z najbardziej charakterystycznych wskaźników zmieniającego się klimatu. W lecie 2021 roku odnotowano, że ilość wieloletniego lodu w Arktyce była drugą najmniejszą od 1985 roku, a pozimowa objętość lodu morskiego w kwietniu 2021 była najniższa od początku pomiarów w 2010 roku.
Ostatnie badania nad zakwaszeniem oceanów wykazały, że Ocean Arktyczny zakwasza się szybciej niż globalny ocean. Coraz więcej badań wskazuje, że zakwaszenie Oceanu Arktycznego może mieć konsekwencje dla ekosystemu Arktyki, w tym: wpływa na glony, zooplankton i ryby.
Ziemska pokrywa śnieżna w Eurazjatyckiej Arktyce w czerwcu 2021 była trzecią najniższą od początku pomiarów, które rozpoczęto w 1967 roku. W północnoamerykańskiej Arktyce pokrywa śnieżna była poniżej średniej przez 15 ostatnich lat.
Lodowiec Grenlandii doświadczył trzech ekstremalnych przypadków topnienia na przełomie lipca i sierpnia. 14 sierpnia 2021 r. po raz pierwszy w historii pomiarów zaobserwowano deszcz na stacji badawczej na wysokości 10 500 stóp.
Satelity dostarczają jednoznacznych dowodów na powszechne zazielenienie tundry, świadcząc o zmieniającym się klimacie w rejonie Arktyki.
Bobry kolonizują arktyczną tundrę zachodniej Alaski, przekształcając nizinne ekosystemy i degradując wieczną zmarzlinę poprzez zwiększenie ilości niezamarzniętych wód powierzchniowych na w zimowym krajobrazie.
Długoterminowe obserwacje spływu rzek w Eurazji i Ameryce Północnej w Arktyce wykazały, że w 2020 roku łączny przepływ ośmiu największych rzek Arktyki był o około 12% większy niż średnia z okresu 1981-2010.
.
Cofanie się lodowców i topnienie wiecznej zmarzliny powodują zagrożenia na skalę lokalną lub regionalną, które mogą zagrażać życiu i źródłom utrzymania, infrastrukturze, zrównoważonemu rozwojowi i bezpieczeństwu lokalnych społeczności.
Pandemia COVID-19 zaostrzyła istniejące wyzwania dla mieszkańców Alaski w dostępie do tradycyjnie spożywanej tam żywności.
Zmniejszający się zasięg lodu morskiego i zmieniające się siedliska morskie powodują również zwiększony ruch statków w Arktyce. Wzrost aktywności człowieka wraz ze zmianami środowiskowymi zmienia również morski krajobraz dźwiękowy w tym rejonie. Choć skala tych oddziaływań nie jest jeszcze znana, badania wskazują, że komunikacja ssaków morskich mogła się w konsekwencji pogorszyć, a poziom ich stresu wzrosnąć, ponieważ długości fal dźwiękowych wykorzystywane przez zwierzęta do komunikacji pokrywa się z dźwiękami wytwarzanymi przez działalność człowieka.
Arktyczny ruch morski przyczynia się też do zwiększenia ilości odpadów obecnych w Arktyce. W 2020 r. woda wyrzuciła na brzeg nietypowe ilości odpadów w rejonie Cieśniny Beringa. Mieszkańcy Alaski z rejonu Cieśniny Beringa znaleźli śmieci z etykietami w obcych językach, co stanowi przypomnienie, że problemy Arktyki są problemami międzynarodowymi.