The Climate Risk Index 2025

Data umieszczenia w bazie

10/03/2025

Instytucja

Germanwatch

Autorstwo

Lina Adil, David Eckstein, Vera Künzel, Laura Schäfer

Liczba stron

Język raportu

angielski

Tagi

Burze ekstremalne zjawiska pogodowe Fale upałów polityka klimatyczna powódź susza zjawiska ekstremalne

Najważniejsze wnioski

Ranking Indeksu Ryzyka Klimatycznego (Climate Risk Index CRI) wskazuje, że krajami najbardziej dotkniętymi skutkami ekstremalnych zjawisk pogodowych w latach 1993–2022 były Dominika, Chiny i Honduras.
W 2022 r. były nimi Pakistan, Belize i Włochy.
W latach 1993–2022 na całym świecie śmierć poniosło ponad 765 000 osób, a bezpośrednie straty wyniosły blisko 4,2 biliona USD (skorygowane o inflację) w wyniku ponad 9 400 ekstremalnych zjawisk pogodowych.
Najbardziej znaczącymi skutkami z perspektywy krótko- i długoterminowej były powodzie, burze, fale upałów i susze. W latach 1993–2022 burze (35 proc.), fale upałów (30 proc.) i powodzie (27 proc.) spowodowały najwięcej ofiar śmiertelnych. Burze spowodowały zdecydowanie największe straty ekonomiczne (56 proc., czyli 2,33 biliona USD po uwzględnieniu inflacji), a następnie powodzie (32 proc., czyli 1,33 biliona USD)
Kraje najbardziej dotknięte w latach 1993–2022 można podzielić na dwie grupy: 1. kraje najbardziej dotknięte wysoce nietypowymi ekstremalnymi zjawiskami (np. Dominika, Honduras, Mjanma, Vanuatu); 2. kraje dotknięte powtarzającymi się ekstremalnymi zjawiskami (np. Chiny, Indie, Filipiny). Nauka wyraźnie pokazuje, że zmiana klimatu zwiększa ryzyko dla obu kategorii i przyczynia się do przekształcania rzadkich ekstremalnych zjawisk w ciągłe zagrożenia, tworząc „nową normalność”.
CRI pokazuje, że wszystkie kraje są dotknięte problemem. Siedem z 10 najbardziej dotkniętych krajów w 2022 r. należało do grupy krajów o wysokich dochodach. To wyraźnie wskazuje, że chociaż zdolności adaptacyjne krajów o wysokich dochodach znacznie przewyższają zdolności krajów o niższych dochodach, kraje o wyższych dochodach również powinny zwiększyć swoje zarządzanie ryzykiem klimatycznym. W dłuższej perspektywie ranking pokazuje, że skutki ekstremalnych zjawisk pogodowych szczególnie dotykają kraje Globalnego Południa. Grupa krajów o niższych średnich dochodach jest największą grupą krajów wśród 10 najbardziej dotkniętych, w tym trzy małe rozwijające się państwa wyspiarskie/kraje najmniej rozwinięte, gdzie zdolności adaptacyjne są znacznie niższe.
Ekstremalne zjawiska pogodowe i ich skutki są często niedostatecznie raportowane w krajach Globalnego Południa z powodu problemów z jakością i zasięgiem danych oraz luk w danych. W rezultacie ranking może mniej dokładnie odzwierciedlać te skutki, a zatem i to, jak dotknięte są kraje Globalnego Południa.
Spowodowana przez człowieka zmiana klimatu wpływa na częstotliwość i intensywność ekstremalnych zjawisk pogodowych i prowadzi do rozległych negatywnych skutków klimatycznych. Wpływ zmian klimatu na ekstremalne zjawiska pogodowe jest „na tym samym poziomie pewności naukowej co stwierdzenie, że wpływ człowieka ocieplił klimat”.
COP29 nie zdołał wypracować ambitnego nowego zbiorowego skwantyfikowanego celu (New Collective Quantified Goal NCQG) w zakresie finansowania klimatu. Biorąc pod uwagę zidentyfikowane potrzeby i pilność wyzwań klimatycznych, przed którymi stoją kraje rozwijające się, kwota 300 miliardów USD rocznie do 2035 r. może być postrzegana jedynie jako absolutne minimum odpowiedzi na eskalujący kryzys klimatyczny. NCQG nie obejmował również środków mających na celu rozwiązanie problemu strat i szkód, a lukę tę należy jak najszybciej wypełnić. Sytuacja jest niepokojąca, biorąc pod uwagę rozległe luki w finansowaniu adaptacji w porównaniu z potrzebami i zobowiązaniami. Konieczne jest znaczne zwiększenie wsparcia przez kraje o wysokich emisjach i innych zanieczyszczających na rzecz najbardziej narażonych w radzeniu sobie ze skutkami klimatu.
CRI pokazuje, że brak ambicji i działań w zakresie łagodzenia zmiany klimatu prowadzi do silnego oddziaływania, nawet w krajach o wysokich dochodach. W ich interesie powinno leżeć zwiększenie działań łagodzących, w tym podniesienie celów klimatycznych i wdrożenie takich działań, wraz z nowymi krajowymi wkładami (NDC), aby utrzymać ocieplenie poniżej (lub jak najbliżej) 1,5°C i utrzymać skutki na możliwej do opanowania skali.

Spis treści

Key Messages 6 1. Introduction 8 1.1 Qualifier: How to read the Index 10 2. Key results of Climate Risk Index 2025 11 2.1 Countries most affected in 1993–2022 11 2.2 Countries most affected in 2022 13 2.3 Detailed look at relevant events 16 3. Interpreting the CRI results 22 3.1 Unusually extreme events, continuous threats, and the new normal 22 3.2 How Global South and Global North countries are affected 23 3.3 Data gaps as a challenge to determining climate risks and impacts: A solution approach 25 4. Linking extreme weather events and climate change 30 4.1 Current scientific status of attribution science 30 4.2 Attribution of CRI event types to climate change 31 5. CRI context: Status quo of international climate and resilience policy 35 5.1 The large emissions gap 36 5.2 Status quo of international resilience building efforts 36 5.3 Dire outlooks for resilience finance: Countries urgently need to increase finance for the most vulnerable 38 5.4 The climate–security nexus 39 6. Method 41 6.1 Objectives and scope 41 6.2 Components and indicators 42 6.3 Calculating the CRI score 43 6.4 Time frames 45

6.5 Limitations of the index 45

References 51

Multimedia