Land for Renewables

Data umieszczenia w bazie

6/08/2024

Instytucja

Autorstwo

Maya Perera, Cosimo Tansini
Hannah O’Sullivan (EEB), Alberto Vela (EEB), Francesc Cots (Eco-union), Melinda Rolo (France Nature Environnement), Manua Heriteau (France Nature Environnement), Javier Andaluz (Ecologistas en Acción), Marta Vicioso (Instituto Internacional de Derecho y Medio Ambiente), Andrzej Kassenberg (Instytut Na Rzecz Ekorozwoju), Wojciech Szymalski (Instytut Na Rzecz Ekorozwoju), David Fritsch (Deutsche Umwelthilfe), Marie-Luise Plappert (Umweltbundesamt)

Liczba stron

Język raportu

angielski

Tagi

Agri-PV bioróżnorodność Dyrektywa RED farmy wiatrowe ochrona środowiska odnawialne źródła energii OZE produkcja żywności rekultywacja supersieć transformacja energetyczna zdegradowane grunty rolne

Najważniejsze wnioski

Badanie pokazuje, że w całym bloku unijnym, nawet po wyłączeniu produktywnych terenów rolnych i obszarów kluczowych dla bioróżnorodności, nadal jest wystarczająco dużo miejsca na projekty solarne i wiatrowe.

Zapotrzebowanie: Unia Europejska potrzebuje przeznaczyć min. 2,2% swojej całkowitej powierzchni na bieżące i przyszłe projekty OZE, aby wycofać udział paliw kopalnych i osiągnąć neutralność klimatyczną do 2040 roku, nawet bez udziału energii jądrowej. Jednocześnie 5,2% powierzchni uznano za “odpowiednie” dla rozwoju odnawialnych źródeł energii przy spełnieniu rygorystycznych kryteriów rolniczych, środowiskowych oraz technicznych.

Lokalizacja: Przeważająca część terenów nadających się do zrównoważonego rozwoju odnawialnych źródeł energii jest zlokalizowana na obszarach wiejskich, przy czym 78% można wykorzystać na naziemne instalacje fotowoltaiczne, a 83% na farmy wiatrowe. W Unii Europejskiej istnieje znaczna ilość zdegradowanych gruntów rolnych, zatem rozwój OZE może przebiegać z harmonii z produkcją żywności oraz rekultywacją terenów zdegradowanych i zanieczyszczonych.

Potencjał przestrzenny: Z raportu wynika, że Niemcy i Włochy po wyłączeniu rezerwatów przyrody oraz produktywnych gruntów rolnych, nie dysponują wystarczającą ilością odpowiednich terenów na projekty OZE. Z kolei Hiszpania i Rumunia posiadają ilość terenów znacznie przekraczającą ich własne potrzeby. W Polsce również nie ma problemów z wymaganą dostępnością odpowiednich gruntów. Biorąc pod uwagę kryteria terytorialne Wspólnego Centrum Badawczego (Joint Research Centre – JRC), na potrzeby energetyki słonecznej wystarczy circa jedna dziesiąta dostępnych obecnie terenów w Polsce. Z kolei zweryfikowane, odpowiednie tereny na potrzeby lądowej energetyki wiatrowej stanowią obecnie dwukrotność zapotrzebowania.

Wskazówki:

Raport wskazuje na niewykorzystany potencjał efektywnej metody łączenia produkcji rolnej z produkcją energii, tj. Agri-PV.
W Unii Europejskiej należy stworzyć „supersieć”, aby połączyć zasoby i centra produkcji energii odnawialnej na poziomie UE w celu dekarbonizacji systemu energetycznego poprzez współpracę i ograniczenie strat energii.
Kluczowe jest dynamiczne wdrażanie przez kraje członkowskie nowej dyrektywy UE w sprawie odnawialnych źródeł energii (RED), która zobowiązuje je do wyznaczenia obszarów przyspieszonego rozwoju OZE.